In deel 1 van Werk vinden via een uitzendbureau probeert Eelco antwoord te krijgen op de vraag ‘is werk vinden via een uitzendbureau eenvoudig?’ In deel 2 lees je reacties op de stelling die ik vorige week publiceerde:
Ik hoor namelijk vaker van werkzoekenden dat ze bij uitzendbureaus niet welkom zijn:
‘Reageer maar via internet’ ‘We hebben geen werk in jouw vakgebied dus we kunnen je niet inschrijven’ zijn veelgehoorde reacties. Toen ik zelf aan het solliciteren was, bleek het voor uitzendbureaus moeilijk om te begrijpen wat voor werknemer ik was: ‘Dus je hebt administratieve ervaring, maar bent creatief? Ik denk niet dat we iets voor je hebben hoor dus dan kunnen we je beter niet inschrijven!’ Ze konden me niet in een ‘hokje’ stoppen. Gelukkig maar, want dan had ik nu in een hokje gewérkt.
Liep een werkzoekende 10 jaar geleden nog als klant een uitzendbureau binnen, nu is het de werkgever die koning is: hij geeft aan welk product er op de ‘schappen’ moet liggen. Ik was benieuwd wat uitzendbureaus en werkzoekenden over deze stelling wilden zeggen.
Reacties van uitzendbureaus
Op LinkedIn en Twitter volgden er al gauw reacties, maar Tempo Team was het eerste uitzendbureau dat een reactie wilde geven op de stelling:
“Uiteraard zijn werkzoekenden klanten en geen producten. Onder een product versta ik een maakbaar uniform item dat weinig onderscheidend of vermogen of individuele kenmerken heeft.
Werkzoekenden zijn individuen, net als jij en ik, met specifieke wensen, vaardigheden, ervaring en kennis.
Omdat veel vacatures specifieke eisen hebben, of er meerdere mensen op een vacature kunnen worden voorgesteld, kan het lijken alsof werkzoekenden producten zijn die je in grote aantallen kunt schuiven, plaatsen of waarmee je als uitzendbureau kunt doen wat je wilt.
Echter, alle partijen, opdrachtgever, werkzoekende en uitzendbureau zijn het meest gebaat wanneer iedereen in de driehoek tevreden is. Dan zijn de relaties langdurig en duurzaam en dat is voor alle betrokkenen het prettigst. Daarom zijn de wensen van werkzoekenden belangrijk. Dat er niet altijd aan ieders individuele eisen kan worden voldaan, is helaas ook een feit. Maar we proberen zo goed mogelijk aan ieders verwachtingen te voldoen.”
Rob van Hilten namens Tempo Team
Ook Luba Uitzendbureau reageerde:
De stelling is wat Luba Uitzendbureau betreft onjuist.
Het uitzendbureau dat automatisch mensen en bedrijven als een productieapparaat matcht bestaat niet. Matchen blijft mensenwerk. De mens, zowel de werkzoekende, de werkgever als de intercedent, zijn van essentieel belang om tot succes te komen.
Een goede match kost tijd en maak je niet door de werkzoekende als een product te zien. Maar juist door intensief in gesprek te gaan. En de mens en zijn wensen, kwaliteiten en drijfveren te leren kennen.
Luba Uitzendbureau
Randstad reageerde via een tweet:
@Vacatureluurs Geen klanten en ook geen producten, maar potentiele medewerkers en die zijn altijd welkom!
— Randstad Nederland (@RandstadNL) 2 december 2014
Ah kijk, dat is toch op te vatten als een uitnodiging!
Tempo Team en Luba geven enigszins politiek correcte reacties; logisch, maar ik had meer verwacht. Misschien een uitnodiging aan werkzoekenden om toch (digitaal) binnen te stappen? Op dit moment blijkt een uitzendbureau vaak geen toegevoegde waarde meer voor een werkzoekende: kreeg je vroeger nog een kans om jezelf persoonlijk voor te stellen en je wensen duidelijker te maken, nu vind je vacatures online en is er veelal geen persoonlijk contact meer mogelijk. Wat is er dan het onderscheid tussen het inschrijven bij een uitzendbureau en het inschrijven bij een vacaturesite? Wat zou er gebeuren als werkzoekenden wegblijven bij de uitzendbureaus? ik vermoed dat er dan toch ineens koffie met een koekje klaar staat in de vestigingen…
Reacties van werkzoekenden
Van werkzoekenden ontving ik diverse reacties via Twitter en mail, vooral op LinkedIn werd de discussie levendig gevoerd:
“Uitzendbureaus zijn voor sommige mensen geen optie om aan het werk te komen, dit ligt niet aan de werkzoekende maar naar mijn idee omdat uitzendbureaus sommige mensen categoriseren onder een bepaalde categorie waardoor je door een uitzendbureau per definitie niet geholpen wordt.”- A.F.
“Ik, met mijn 56 jaar, ben toch interessant voor een uitzendbureau. Dit jaar 3 maal voor een langere periode bezig geweest. Word regelmatig benaderd, ligt aan hoe actief jezelf ben en wat accepteer je. Maar met het huidige aantal werkzoekenden is er keuze zat voor de werkgevers, die stellen de eisen.
Maar ik heb dit jaar wel gemerkt dat werkgevers, via een uitzendbureau, een pool aan het opzetten zijn voor tijden dat vast personeel vrij is zoals met vakantie en kerstperiode.
De overstap naar vast werk word lastiger.” – T.S.
“Ik heb mij bij alle mogelijke uitzendbureaus ingeschreven. Tijd gestoken in kennismakingsgesprekken. Overal een beetje zelfde beeld; prachtig cv, goede ervaring, we denken wel iets te kunnen doen voor u. Bij 1 kleiner uitzendbureau 2 x een baan gehad. 1x liep uit in een vast dienstverband. Heb daar wel zelf achteraan moeten zitten.
… Als ik navraag doe krijg ik te horen overgekwalificeerd. Ik geef aan dat ik inmiddels niet meer zo hard een carrière nog wil en graag zelf bepaal of ik overgekwalificeerd ben. Zeg de dame de vorige medewerkster was het ook en die is toch weggegaan. Einde discussie.
… Tussendoor bij verschillende uitzendbureaus: helaas het salaris is te laag, je gaat je echt vervelen op die functie, ja nee ze vragen toch echt hbo en jij hebt alleen mbo met vreselijk veel werkervaring.
Het vervelende van alles is dat een jeugdige intercedente jou de hoop geeft dat ze wat voor je vindt of haar best voor je gaat doen.”- H.J.
“Eind jaren ’80 heb ik regelmatig via een uitzendbureau gewerkt. Ook toen was het lastig om aan een baan te komen, en moest ik zelf ook heel actief te werk gaan door regelmatig naar de diverse uitzendbureaus te bellen of langs te gaan. Veelal waren de vacatures die ze hadden voor LBO of MBO niveau. Nadat ik verschillende keren via ze aan het werk was geweest werd er sneller contact met me opgenomen voor een volgende job. Buiten het inschrijven, wat nu veelal via internet gebeurd, denk ik dat er weinig is verandert in die wereld… Zelf ben ik van mening dat uitzendbureaus zich op sommige punten wel zouden kunnen verbeteren. Ik ben echter van mening dat het ook goed is dat ze er zijn, ook al zou ik in mijn vakgebied daar niet snel terecht komen voor een baan.” – Y. P.
Conclusie
Uitzendbureaus kunnen zich onderscheiden van vacaturesites door werkzoekenden persoonlijke aandacht te schenken en weg te blijven van de ‘hokjes’mentaliteit. Soms ligt het ook aan hoe iemand zijn eigen profiel heeft vastgesteld; de kandidaat is perfect voor de baan, maar kan zijn kwaliteiten niet goed uitdrukken in een cv of online sollicitatie. Hierin kan je je als uitzendbureau nu echt onderscheiden van vacaturesites: door persoonlijke aandacht aan de werkzoekende te besteden. Potentiële medewerkers verdienen net zoveel aandacht als werkgevers.
Ik vond het erg fijn om ook positieve reacties te lezen van werkzoekenden die juist hele goede ervaringen hebben met (hun plaatselijke) uitzendbureaus. Het kán dus wel.
Pingback: Werk vinden via een uitzendbureau - Deel 1
Ik denk dat alles staat of valt met hoe bemiddelbaar je bent. Als je niet of nauwelijks bemiddelbaar bent dan kan een uitzendbureau weinig voor je betekenen, en dan zullen je ervaringen dus ook negatief zijn. In mijn ervaring maakte het niet zoveel uit of ik via een uitzendbureau of via het bedrijf zelf solliciteerde, uitzendbureaus waren gewoon het ‘uithangbord’ waar ik de baan vond. Zelf hadden ze geen meerwaarde behalve dan het aanbieden van de baan.
Bij de meeste uitzendbureaus kan en moet veel veranderen. De onpersoonlijkheid heerst in alle talen, en alles moet via een lichtgevende muur worden geregeld. Je moet net zo lang kijken, totdat jezelf ook nog eens licht begint te geven.
Ik merk ook heel vaak, dat een uitzendbureau jou een nummer opplakken, en wel beginnen roepen, wanneer jouw nummer enigszins in de buurt komt, wanneer je geluk hebt.
Ik weet zeker, dat er genoeg mensen zijn, die meer kwaliteiten hebben, dan zij kunnen uitdrukken, via een online formulier, cv of motivatiescript. Dit is erg lastig, voor mensen die minder zijn in allerlei vormen, en daardoor de boot mislopen, terwijl ze wel erg goed genoeg zijn voor de arbeidsmarkt.
Ikzelf (46) heb sinds de afgelopen 3 jaar, nauwelijks kunnen werken (transport). Hetzij alleen maar een dagje hier of een dagje daar. Hoewel ik erg flexibel ben, en met voldoende ervaring, is het mij niet gelukt, om een vaste betrekking te krijgen, hoewel een inlenend bedrijf wel personeel zocht (en ook geprobeerd hebt, om daar te blijven), maar mij de deur te hebben gewezen, nadat ik flink aantal uren daar (naar tevredenheid, volgens de inlener) had gewerkt.
Inschrijven bij een bureau voor de slavernij, heeft hedendaags geen zin meer.
Ze houden je tegenwoordig een wortel voor je neus, en 6 maanden later, mag je nog eens blij zijn, dat je misschien nog een hapje ervan hebt kunnen nemen.
Tja, wat deed ik dan verkeerd, of is het toch mijn …. jawel, mijn leeftijd..