VNO-NCW voorman Hans de Boer gooide woensdag 24 juni hardhandig een knuppel in het hoenderhok. Driekwart van de mensen in de bijstand moet aan het werk. Handen uit de mouwen, asperges steken, luidt het devies.
De reacties op het neerzetten van ‘bijstandsgenieters’ (De Boer) als labbekakken lieten zich raden. Minister van Sociale Zaken Asscher vindt een uitgestoken hand beter passen dan een middelvinger, ouderenbond ANBO sprak van een schoffering. Premier Rutte, onlangs zelf nog in opspraak door zijn UWV-quote, noemde de uitspraak van De Boer ‘ongepast’. PvdA-leider Samsom hield De Boer een spiegel voor, omdat het VNO-NCW op dit moment niets te bieden heeft aan arbeidsgehandicapten.
Zelfreflectie
En dat is precies wat er mist in zijn uitspraken over ‘handen uit de mouwen’: een stuk zelfreflectie vanuit zijn eigen organisatie. Het zou De Boer enorm sieren als hij zijn leden eens wakker schudt. Het mes snijdt aan twee kanten. Hardwerkzoekende Nederlanders oproepen tot actie is prima, maar daar moeten welwillende werkgevers tegenover staan. En dat is op de huidige arbeidsmarkt geenszins het geval.
Ondanks de aantrekkende economie zitten bedrijven nog steeds in de luxepositie om veel eisen te stellen aan potentiële werknemers. Je hebt eigenlijk geen schijn van kans op die baan als je niet volledig aan het eisenpakket voldoet. Sommige organisaties gaan zelfs nog een stap verder. Daar wordt over diverse sollicitatieronden flink doorgeselecteerd, totdat dé kandidaat is gevonden.
In het geval van starters werkt het de andere kant op. Daar gaan net afgestudeerden fulltime aan de slag op een werkervaringsplek. In plaats van een halfjaarcontract en een normaal salaris, krijgen ze een kleine vergoeding. FNV-Jong lobbyt al tegen deze vorm van uitbuiting.
Oproep aan VNO-NCW
Tijd voor wat heldere taal. Een oproep aan VNO-NCW. Het wordt tijd dat bedrijven en organisaties weer eens durven om mensen aan te nemen, in plaats van drempels op te werpen die ze thuis in de uitkering houdt. Je bent ondernemer: neem dat risico, geef iemand een kans. Desnoods met de lelijke win-win van een tijdelijk contract. Dan zit je maar een half jaar aan elkaar vast. De baas krijgt extra productiviteit, de werknemer heeft een half jaar salaris in plaats van een uitkering. Het is geen ideale oplossing, maar van lamlendig labbekakken wordt niemand wijzer.
Dat zijn interview in de Volkskrant flink wat los heeft gemaakt, is duidelijk. Daarom is het des te beter dat Hans de Boer inmiddels zijn excuses aangeboden voor zijn uitspraken. Hij is zich er bewust van dat hij andere bewoordingen had moeten gebruiken en het spijt De Boer dat hij mensen (mogelijk) heeft gekwetst. Door zijn handreiking kunnen we nu met open vizier de discussie aan, om de kloof tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt aan te pakken.’
Geen woorden voor…
Helaas ook geen enkel commentaar uwerzijds over het totale gebrek aan aanpak van LEEFTIJDSDISCRIMINATIE.
Iedere keer weer krijg ik te horen: prachtige brief, geweldig CV, maar “u past niet in het profiel” of “we waren op zoek naar een pas afgestudeerde aan het begin van diens carrière”, enzovoorts, enzovoorts.
En geen politicus die er ook maar iets aan doet.
Ik heb nog maar een hoop, een klassieke Latijnse uitdrukking: Hodie mihi, cras tibi.
Knoop het maar in je oren, mensen die denken dat werkloosheid alleen ‘ouwe luie sukkels’ overkomt!
Beste Karin,
Allereerst dank voor je reactie.
Ik heb geprobeerd zo sterk en bondig mogelijk te reageren op de uitspraken van Hans de Boer. Dat houdt onder meer in dat ik mijn argumenten breed en algemeen moest houden. Wat mij betreft valt leeftijdsdiscriminatie net zo goed tot de problemen op de huidige arbeidsmarkt als de door mij genoemde uitbuiting en superselectie. Als ik alle problemen in één blog zou moeten aankaarten, kan ik beter een boek schrijven. Of een conference ;)
Dank voor je reactie Jos!
Helemaal mee eens… eigenlijk kijk ik wel uit naar dat ‘boek’. Of liever nog, die ‘conference’. :-)
Maar is het niet godgeklaagd hoe dit soort omhooggevallen Breedbekkikkers nog steeds ongestraft hun beledigingen mogen spuien? Dat ik zelfs nog moet lezen dat zo’n 33% van respondenten denkt dat er daadwerkelijk nog “werk genoeg” zou zijn?
Ik word er echt doodziek van. Laat ik maar nóg een blikje bier opentrekken, dat lijkt wel het enige ‘antidepressivum’ dat nog werkt …
Hartelijke groet,
Karin
Het is erg vervelend dat een deel van de bevolking nauwelijks tot geen kijk heeft op hoe het werkzoekend Nederland vergaat. De kunst is om de achterhaalde clichés, die soms hardnekkig zijn (beeld over beschikbaar werk en inzet, zie ook opiniestuk over Rutte), niet al te persoonlijk op te nemen. Ja, je kan je aangevallen voelen. Je kunt ook je schouders ophalen, met je hoofd schudden en er het jouwe van denken Of je schrijft een opinieartikel als tegengeluid (met argumenten, en geen beledigingen).
Om met een werkzoekcliché af te sluiten: Houd Moed.
“Hij is zich er bewust van dat hij andere bewoordingen had moeten gebruiken en het spijt De Boer dat hij mensen (mogelijk) heeft gekwetst.”
Wat een onzin. Andere bewoordingen ontkrachten zijn betoog niet. En excuses maken het alleen maar erger. Het spijt hem voor geen meter, want hij doet zulke boude uitspraken heel overwogen en doordacht in een landelijke kwaliteitskrant. Die man denkt de verkeerde kant op, beledigt mensen tot op het bot en is een blamage en een slechte ambassadeur voor het bedrijfsleven. Bovendien heeft hij zelf niets te bieden op het gebied waarover hij deze treurigheid uitbraakt.
Beste Jos,
Wil je graag even telefonisch spreken. Echter kan nergens telefoonnummer vinden.
Indien geinteresseerd laat mij dit weten op mail dan kunnen we gegevens uitwisselen.
hg Jenny
Hallo Jenny,
Je kunt me bereiken via onder andere LinkedIn-mail of Facebook Messenger. Als je in Google op mijn naam zoekt, kom je heel wat tegen ;) Ik ben erg benieuwd waarover je me wilt spreken!
Inderdaad excuses van Hans de Boer zijn niet geloofwaardig. Inherent aan zijn functie dien je na te denken alvorens je je mond een zwier geeft.
Ik stel voor dat dit heerschap samen met Mark Rutte (dikke ikken mentaliteit en UWV gelijk bellen) , eens 3 maanden plaatsvervangend in de Rotterdamse bijstand gaan zitten. Waarom Rotterdam, omdat dit de gemeente in Nederland is met het meest asociale beleid voor mensen in de bijstand. Daadwerkelijk schrijnende en verdrietige gevallen, mensen worden tot op het bot geschoffeerd en behandeld alsof het kleine stoute kleuters zijn.
Laten ze maar eens in de praktijk ondervinden wat het inhoudt, spreek de heren na die periode nog wel eens.
Column erg sterk en precies verwoord wat er momenteel gaande is op de “overspannen”arbeidsmarkt. Recruiters en uitzendbureaus die stellen dat de uurtarieven onder druk staan (quite an understatement). Bruto uurtarieven van
EUR 8,36 zijn heel normaal ( met een torenhoog functie eisen pakket), dat de mensen alsnog onder het minimum sociaal inkomen uitkomen daar staan ze niet bij stil, en dat mensen daardoor alsnog naar de Sociale Dienst kunnen voor een aanvulling op hun inkomen, ik weet niet hoor, maar volgens mij komt dit onze economie niet ten goede. Wie zorgen voor deze absurd lage bruto uurtarieven? Helaas toch echt de werkgevers en de opdrachtgevers. Wie nootjes zaait, zal aapjes oogsten.
Stagiaires die in een volledige functie meedraaien tegen een minimale stage vergoeding en volledige banen die worden opgevuld door vrijwilligers. Fnuikend, maar het gebeurt wel.
Leeftijdsdiscriminatie die zich uit door middel van de nietszeggende en voor alle redenen gebruikte zin: u past niet volledig in het functieprofiel.
Het profileren, het shinen (om maar eens een populaire kreet te gebruiken) op Linkedin, echt, ik ben het zo zat. Nu helaas na 2 jaar werkeloos (met tusenpozen een enkele tijdelijke opdracht) en na een dienstverband van 26 jaar, loop ik met 48 jaar (moet nog wel 19 jaar werken) regelmatig tegen de vage omschrijvingen aan in de afwijzingen, als je überhaupt nog een reactie terug ziet.