Ik heb in twee dagen tijd vier webinars van het UWV gevolgd. Vier stuks die gingen over werkzoeken met twintig jaar ervaring, social media en jezelf online profileren. Stuk voor stuk boeiende webinars. Het meeste had ik aan de webinar om mijzelf te promoten. ”Zie jezelf als een product dat je gaat vermarkten”, was het UWV-credo. Dus actief zijn op internet, op social media en een tip was om je eigen sollicitatiemagazine (glossy) te maken. Ik heb zo onderhand van alles gedaan om mijzelf te ‘vermarkten’ (wat is het overigens een lelijk woord). Maar goed, dat van die glossy, daar was ik nog niet opgekomen.
Ik kan natuurlijk schrijven, en bladen maken heb ik jarenlang gedaan. Voor alles en iedereen, behalve voor mijzelf. En wat is er waardevoller dan een blad over jezelf maken? Maarten heeft er één, Linda, Matthijs en zelf Jezus… Dus ik vond het ook wel tijd voor een eigen tijdschrift. Ik vond de website Jilster.nl. In een handomdraai een eigen blad maken. Ja ja, dat is wel een hele lange handomdraai, want voor je tevreden bent…
Nadenken over de vorm en inhoud van je blad
Acht pagina’s inhoud over mijzelf, help! Welke vorm kies ik en wat wordt de naam van mijn blad? Wat zet ik er in?
Ieder magazine begint met lege pagina’s en dan ga je nadenken. Klakkeloos beginnen heeft geen enkele zin want je verdwaalt in allerlei bijzaken, terwijl je juist de hoofdlijnen moet hebben. Je maakt een rijtje met onderwerpen die op de acht pagina’s terecht moeten komen, want zoveel ruimte heb je in ieder geval. Door die onderwerpen te bedenken, heb je al wel een pakkende voorkant van je blad.
Ik heb gekozen voor mijn naam als titel voor mijn magazine, met een uitroepteken en daaronder een pakkende zin. Een goede foto, wat highlights en dan is pagina 1 zo goed als klaar. Als je tenminste goed heb nagedacht over wat je er in wil hebben.
Twee vaste ingrediénten zijn er al: werkervaring en opleiding. Ik heb gekozen om voor mijn opleiding een horoscooppagina om te bouwen en werkervaring op losse blaadjes, voor iedere ervaring een blaadje. En zet ik dat voor of achterin? Geen nood, de pagina’s zijn zo te wisselen voor een logische opbouw.
Contactgegevens als colofon
Op pagina 2 wilde ik mijn contactgegevens communiceren met een goede foto en mijn adresgegevens. Dus was de keuze niet zo heel moeilijk voor een pagina met weinig tekst en een colofon.
Hobby’s en passies
Maar dan pagina 3, dan begint het echte werken aan een blad. Werkervaring? Opleidingen? Ik besloot om mijzelf eerst te presenteren als persoon. Een leuke foto en wat over mijzelf. Geen geklets over werk, maar over mijzelf. Mijn hobby, mijn passie onder het motto: zonder passie ben je nergens. Maar liefst twaalf hele zinnen over mijn passies.
Kwaliteiten
Op pagina koos ik voor de insteek: we hebben elkaar gevonden. Op de voorpagina had ik de highlight Zoekt en gij zult vinden? gezet. In deze tekst kon ik ook nog mijn steekwoorden kwijt over mijn kwaliteiten. Uiteindelijk moet het er dan toch van komen. Mijn werkervaring en mijn opleidingen. Ik vond dat wel mooi om dat op pagina 6 en 7 te zetten. Overzichtelijk naast elkaar, dus moest ik wat bedenken op pagina 5. Er is tegen mij gezegd: wees niet te bescheiden met je successen. Dus ik vond het wel tijd om mijn successen te benoemen.
Werkervaring en opleidingen
Op pagina 6 en 7 plaatste ik mijn werkervaring en mijn opleidingen en als afsluiting op de achterkant een ‘winnaarsfoto’ van mijzelf. Waarom ik op de laatste pagina helemaal geen tekst heb gezet? Ik vond het teveel worden om op deze pagina ook nog tekst te zetten en een achterpagina met tekst vind ik heel lelijk.
Schrijven is schrappen
En dan begint het schrappen, bijschrijven, andere foto hier, andere foto daar, teksten wisselen en dan is het weer teveel tekst. Ander sjabloon wellicht? Dan moet je alle teksten er weer opnieuw inzetten. Kortom: een worsteling met jezelf. Wat wil ik kwijt over mijzelf en wat niet. Leest een ander het of niet. Teveel tekst is nooit goed, maar je hebt ruimte nodig om alle tekst weer kwijt te kunnen. Lettertype aanpassen. Kortom: het eindproces duurt uren, soms dagen tot je er tureluurs van wordt. En dan uiteindelijk moet je ook nog eens tevreden zijn over het geheel.
Moed om te publiceren
Na 3 dagen vond ik dat het optimale eruit had gehaald en besloot om het blad te uploaden. Een ding kan daarna nog altijd en dat is veranderingen aanbrengen. Want eerlijk is eerlijk. De eerste de beste die het blad onder ogen krijgt haalt er fouten uit. Fouten waar je overheen hebt gelezen. En dat doet iedereen. Zelfs de meest gelouterde journalist leest meerdere keren over zijn eigen fouten, en een ander pikt ze er heel simpel weer uit. Op een gegeven moment moet je tevreden zijn en het lef hebben verzameld om je eigen ‘glossy’ die wijde wereld in te sturen. En dat vergt nog wel de meeste moed. Zelfs voor een gelouterde publicist als ik was dit nog een een drempeltje waar ik overheen moest. Want je laat je toch zien met je hele hebben en houden. Als je uiteindelijk ook hier overheen bent dan is het een kwestie van de korte link communiceren met anderen. Op je linkedin, facebook, twitter en wellicht andere media als Pinterst of Tumblr etc.
Voor wie inspiratie zoekt kan natuurlijk mijn glossie Rein! komen bekijken.
Leuk initiatief en ook mooi opgezet! 2 opmerkingen:
1: ik kan witte tekst op een lichte achtergrond niet lezen, zoals de subtekst onder de titel die op de lichte huid van het hoofd van Rein heel slecht leesbaar is. Dan is het beter om een andere kleur te kiezen of om de tekst te voorzien van een zwarte rand.
2: Er staat 2x ‘door omstandigheden gestopt met x’ in, zowel bij je werk als bij je opleiding. Dat schrikt mij iig erg af. Je kunt het denk ik beter in het midden laten of zeggen wat er echt aan de hand is/was.
hoi Rein, goed initiatief, mijn complimenten. Ik heb je tijdschrift gedeeld in de LinkedIngroep Creëer je eigen werk.
Ik doe mijn best om een baan te vinden