We bewaren uw cv in ons bestand

De zoektocht naar een baan kan hopeloos zijn, maar ik heb dankzij mijn nieuwste baan iets geleerd: vergeet nooit waar je hebt gesolliciteerd of wie je kent.

 

Bijna anderhalf jaar geleden (juli 2013) zat ik in een intensief reïntegratietraject waarin 5 sollicitatieactiviteiten per dag en twee tot drie keer in de week bij het UWV melden de norm was. Ik solliciteerde me suf op allerlei banen om uit dat traject te komen: van callcentermedewerker voor een internationaal bedrijf tot aan meubelverkoper tot aan ondertitelaar voor een religieuze omroep.

Een van die ontelbare sollicitaties was voor de functie “Mad Scientist” voor Crazy Chemistry. Waarom? Het was zo’n opvallende functietitel en de beschrijving was interessant, dus dat was de gaziljoenste sollicitatie met een passende brief. Twee weken later kreeg ik een bericht van ene Harry van B. die m’n cv goed vond, maar de afstand was te ver. Als er iets in Gelderland zou zijn, zouden ze terugbellen.

De ervaren werkelozen onder ons denken vast: “ja ja, ze bellen terug. Dat zal niet meer gebeuren. Mijn cv ligt ergens in een dossier, diep in de databases van de P&O archieven.” Dat dacht ik ook. Ik vergat het, zag de zoveelste afwijzing en solliciteerde verder.

 

We draaien de klok vooruit naar eind april 2014. Ik was in Amsterdam toen ik een telefoontje kreeg. “Hallo, dit is Frits van Crazy Chemistry. Jij had toch vorig jaar bij ons gesolliciteerd, maar je werd afgewezen vanwege de afstand?”

Ik was van m’n à propos geraakt en wist niet goed hoe ik moest reageren.

“Ehh.. .ja…hoezo?”

“Heb je nog interesse?” vroeg Frits.

Ik zag die vraag niet aankomen, maar ja ik was nog steeds Koos Werkeloos dus ik zei ja op zijn aanbod.

“Kijk, da’s mooi om te horen. We zetten een dependance in Gelderland op en zodra we alles hier hebben, bellen we je terug voor een gesprek.”

Het gesprek was over en hoewel het aardig was dat ze nog aan me hadden gedacht, had ik nog steeds mijn twijfels: “leidt dit weer tot niks? Beloven ze weer nepgouden bergen? Bellen ze nu wel?”

Bijna een maand later was ik onderweg naar een verjaardag en ik werd gebeld en ja hoor.

“Hallo, dit is Frits van Crazy Chemistry weer. We hebben hier alles opgezet en we kunnen draaien. Ik zou jou nog bellen voor een sollicitatiegesprek.

Wat dacht je van morgen om 14.00?”

Als iemand die geen vrijdag maar vrije dagen kent, was het duidelijk. “Ja da’s goed. Stuur maar een mailtje met het adres en dan ben ik er morgenmiddag rond die tijd.

 

Het gesprek bij Crazy Chemistry ging goed. Het klonk allemaal erg goed, dingen waren goed geregeld. Frits en zijn collega Ellen verrasten me opnieuw met een vraag.

“Zeg, ken jij Harry van B.?”

“Ja, dat is een basisschoolleraar van mij. Hoezo?”

“Nou, die is een hele pief in Brabant en die kent jou nog wel. Die hoopt echt dat jij hier gaat werken.”

Dat was een aangename verrassing.

 

Twee weken later mailden ze met de vraag of ik tijd had om bij iemand mee te kijken om te zien of het wat voor mij is. Ik mocht proeven van de proefles en het smaakte naar meer.

In augustus deed ik mee aan een training en in oktober had ik mijn eerste les. Als die les goed ging, mocht ik mijn contract ondertekenen. Ellen keek bij mijn eerste les mee en zij vond het goed gaan.

Hoewel het een parttime baan is, was het de hele proces meer dan waard.

 

De wetenschappelijke conclusies die men uit dit verhaal mag trekken:

 

– Werken met collega’s die allemaal een steek los hebben: geweldig.

– Gek doen voor een klas en kinderen ook wat leren over wetenschap:

prachtig.

– Samen met 15 kinderen, terwijl 1 een te grote labjas en lasbril op heeft, een showworstelaar nadoen in hun bijzijn van hun ouders omdat het bij je “karakter” hoort: onbetaalbaar.

– ‘We bewaren uw cv in ons bestand.’ Soms doen ze dat ook écht!

 

Natchai Leenders

2 gedachten over “We bewaren uw cv in ons bestand”

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.